dichterbij

Kwart voor acht. De zon schijnt en ik hoor een vogel zingen. 'Geen idee wat voor vogel dit is, maar zingen kan hij', denk ik en stap uit bed. Beneden gekomen ontbijt ik samen met mijn man en kus hem ten afscheid. Hij gaat, ik werk thuis vandaag.
'Zo', zeg ik tegen de kat, 'vanmiddag gaat deze dame er heerlijk op uit', en ik zet me achter mijn bureau. Als ik om elf uur klaar ben met mijn klus, betrekt het buiten. Maar goed, ik zie toch ook die musjes in de tuin, druk bezig met pluimen los te trekken. 'Zie je wel', denk ik 'voor hun nestjes. Voorjaar!'
Als ik rond half één klaar ben met huishoudelijk werk, is het inmiddels grijs en koud en guur geworden. In de vijver zie ik druppels op de waterspiegel. Plets plets plets.... De musjes zijn verdwenen. Ik zet de kachel aan. 'Weer een dag dichter bij de lente', zeg ik tegen de kat. Ze springt op schoot en ik ga maar weer wat zitten lezen.