Beneden klinken opgewonden kreten. De familie speelt! Een kaartspel. Boven is het stil en koel. Snel krul je je op mijn schoot, spinnend, niet van plezier maar van angst. Buiten klinken knallen, beneden neemt het gelach en geschreeuw toe. 'Nou, lief klein poesje toch, wat een narigheid', lispel ik terwijl ik je met mijn warme hand aai. Je krult je nog verder op.
Buiten neemt het gedonder en geknal toe. We lopen de trap op, naar zolder. Daar kijk ik voor het raam, zie een groepje op straat. Knetterende vuurspetters, rondsissende vuurbollen, rennende jongens. Het gejoel in mijn huiskamer klinkt hier gedempt. Dan hoor ik water stromen. Snel, alsof een kraan openstaat. Ik loop naar daar waar het geluid vandaan komt: de wasruimte. Daar zit je, onder het wasrek. Beschaamd kijk je op en plast en plast. Ik wacht tot je klaar bent, haal een emmer sop en een dweil. Opgelucht trippel je mee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een olifant?
BeantwoordenVerwijderenDit is de enige en echte reden waarom ik niet van dieren hou. Extrra werk vragen ze, overal haren die rondfladderen, rondhangen op zetels en tapijten verstoppen. Neen Bleu niets voor mij, maar duidelijk wel voor jou want een plasje hier en een plasje daar dat moet volgens jou kunnen.Nog een vreugdevol nieuwe jaar blue, nog een vriedevol jaar. Groeten van zolderraam.
BeantwoordenVerwijderen@Zolderraam: nee dan mensen hè. Die plassen niet zomaar in het rond, laten geen haren achter en zijn bertrouwbaarder dan dieren! Haha.. Nouja rond oud en nieuw dan..
BeantwoordenVerwijderen@Blue: hier net zo! Zo bang voor het knalvuurwerk. Doe mij maar siervuurwerk. ;-)
@@@ Niks liever dan plassende katjes, zo kwetsbaar...
BeantwoordenVerwijderen