Ooit, ooit lang geleden zei ik tegen haar iets over bloedsinaasappelen. Dat ze zo weinig worden verkocht in Nederland, omdat veel landgenoten het eng vinden. Zij had ze ook nooit gegeten, vertelde ze terwijl ik er enthousiast één stond te pellen.
'Bloedsinaasappelen vinden we eng', vertelde ik. 'Raar hé, sanguigna arance zijn gewoon lekker, toch? Een beetje bitterzoet als rode grapefruits. En mooi, dat bloedrode sap als je ze perst. Gek hoor, wel bijna rauwe biefstuk eten we, maar geen rode sinaasappeltjes. Vanwege de associatie met bloed. Maf volkje zijn we ook.'
Vandaag zag ik haar weer, op een verjaardag. Ze herinnerde mij aan die uitspraak van zo'n 15 jaar terug. 'Weet je nog wat je toen zei, Blueblue, over bloedsinaasappels? Ik heb ze weer gekocht hoor, heerlijk.' Mooi, dacht ik, zijn er toch twee Nederlanders die het aandurven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten