Dag dag.....

'Dag!'Zeg ik en ik kijk nog eens goed. Naar Hans, naar Irene, naar Peter, naar iedereen die afscheid van me neemt. Zo'n vijftig mensen geef ik vandaag een hand, een kus. Met bijna iedereen maak ik een praatje. “He, Frank, weet je nog, toen we daar samen zaten? Die hele tafel vol tegenover ons! Tjaaa ......', lachend bespreken we de gebeurtenis. Gedeelde herinnering.
Ik kijk nog eens goed, zie hem gaan, linksaf de gang in. Net als al die anderen die ik vast nooit meer zie.

Kwart over zes is het en iedereen is weg. Ik ruim de boel op, doe de gebaksschotels en vorkjes in de afwasser. De bos bloemen haal ik uit de vaas, het water gooi ik weg. De lege vaas zet ik bovenin de kast, naast de schalen.
Terug in mijn kamer trek ik mijn jas aan en kijk nog eens goed om me heen. Buiten is het donker, de stad is een zee van lichtjes. Ik zie dat het sneeuwt. 'Dag', zeg ik tegen de schoonmaker, 'werkse nog, ik ga! Dit was mijn laatste werkdag hier.' Terwijl ik de gang afloop hoor ik dat hij mijn kamer stofzuigt.